S: Op de middag dat deze situatie zich voordeed regende het best wel hard. Op deze middag stond er een auto bij onze eerste slagboom, mensen dienen dan aan te bellen. En dan krijgen ze ons aan de lijn en bepalen wij of er een rede is dat een auto door mag rijden. Het is namelijk een autovrij park en dat staat ook duidelijk vermeld op de site. Alleen op de wisseldagen is de slagboom geopend in de ochtend van 8:00 tot 11:00 uur en in de middag van 16:00 tot 20:00 uur. Verder doen wij hem alleen open voor elektrische laadplekken en wanneer iemand bijvoorbeeld een dag later aankomt. Voor de rest blijft deze gesloten en kunnen wij gasten verder niet doorlaten. Deze gast belde dus aan en gaf aan dat zij erdoor wilde. Dus vroeg ik waarom zij erdoor wilde en ze zei omdat ze boodschappen had die erg zwaar waren en het regende. Toen gaf ik aan dat wij voor boodschappen de slagboom niet opendoen ondanks het weer. En dat ze wel een winkelkar mee kon nemen bij de parkshop. Toen werd mevrouw best wel boos en ze begon een beetje te schreeuwen op het moment dat ik voor de derde keer zei dat we een autovrij park zijn.
T: Op dit moment verwachtte de vrouw van mij dat ik de slagboom opendeed. Maar aan de andere kant mijn collega’s juist dat ik dat niet deed. Op een gegeven moment zei een collega ook “zeg nog maar een keer dat je voor deze rede de slagboom niet kunt openen. Wanneer ze dan doorgaat zeg je beleeft dat je daarna de verbinding verbreekt als ze doorgaat.” Wat ik wilde bereiken was dat de vrouw gewoon netjes en rustig terugging naar de parkeerplaats. En ook dat ik zelf rustig bleef, want na 5 keer nee zeggen ben je er ook wel klaar mee als iemand alsnog doorgaat.
A: Toen heb ik duidelijk tegen haar gezegd, dat ik de slagboom echt niet kan openen. Omdat wij een autovrij park zijn en dat zij daar ook zelf voor gekozen had. En dat ze dan de volgende keer misschien beter een park kan kiezen waar wel auto’s mogen rijden. Toen zei ze dat ze naar de receptie zou komen om verhaal te doen en een klacht in te dienen, maar hebben we haar niet meer gezien.
R: Uiteindelijk is het dus “rustig” afgelopen, ze is niet meer teruggekomen en ook niet met de auto op het park gegaan. En mijn collega’s vonden ook dat ik netjes en duidelijk had gereageerd op de gast.
R: Hoe ik er op terugkijk is dat ik gewoon naar het beleid heb gehandeld. Ik vind het ook niet fijn om door de regen te lopen, maar regels zijn regels. Natuurlijk had ik gehoopt dat mevrouw het wat meer kon begrijpen. Zodat het gesprek wat beter afliep dan dat het nu deed. Wat dit zegt over mijn beroepscompetenties is dat ik de kennis heb over de regels en daarvoor ook de vaardigheden qua communicatie. Ik bleef beleefd en ging niet terug “schreeuwen”.
T: In een andere situatie zal ik niet veel anders doen denk ik. Ik ben van mijzelf best rustig en ik hou ook helemaal niet van boos worden. Maar duidelijk zijn tegen iemand kan geen kwaad vind ik. Door dit soort situaties leer je ook hoe je moet omgaan met dit gedrag. Op het begin van mijn stage vond ik dit nog wel lastig, maar dit gaat nu wel echt veel beter. Dus hoop ik voor de laatste weken gewoon nog veel te doen qua in gesprek zijn met de gast. Zodat ik en nog wat leer en de gast de duidelijkheid kan geven.

618 woorden